الفضایل فی الرذایل

اصولا خوب بودن با پولدار بودن زیاد هماهنگی نداره. پولدار هم اصولا وقتی داره پول میسازه براش اصلا اهمیتی نداره که اونایی که براش کار می کنند زندگی خوبی داشته باشن. چیزی که برای پول دار و پولساز اهمیت داره اینه که پولش پول بسازه. هر کار خیر و خوبی (اعم از دادن حقوق بالا، مراقبت از محیط زیست یا حتی رشوه ندادن و پرهیزکاری) که میکنه برای حفظ و افزایش سرمایه هستش.اگه قانون نبود پولسازها از رو جسد همدیگه هم رد میشدن.

نون هزار کارگر خوب و صدیق از طمع یک پولساز درمیاد. جنسها ارزون میشن فقط برای اینکه یک پولساز می خواد نون بقیه پولسازها رو آجر کنه. جنسهای بهتری تولید میشن چون یه پولساز بدجنس می خواد بزنه روی دست رقیبش.

همه اینا باعث میشه فکر کنم فضایلی در رذایل نهفته هست و کم کم احساس می کنم من هم می تونم برای جامعه مفید باشم. شما هم اگه با خوندن این نوشته احساس خوبی نسبت به خودتون پیدا کردید زودتر دست به کار بشید و خودتون درست کنید. آخه رذالت هم خوشحالی داره؟