Farting Theory

مبنای این تئوری رو علی عزیز همین چند وقت پیش برام توضیح داد. من سعی کرده بودم با منشی بخش پذیرش یکی از دانشگاه های کانادا تلفنی حرف بزنم و اونقدر تته پته کردم که نه خودم فهمیدم چی گفتم و نه اون فهمید. خلاصه خیلی غصه ام گرفته بود. با علی که چت می کردم اینو بهش گفتم. قبلش بگم حرف زدن یه فرایند فعال و لحظه ای بویژه تو مکالمه هستش. یکی از دلایل تپق زدن اینه که آدم وقتی یه اشتباه می کنه اگه هنوز ذهنش درگیر اون اشتباه باشه تمرکزش رو از دست میده بعد اعتماد به نفسش رو و بعد مکالمه رو. حالا تئوری فارتینگ اینه که اشتباه در حرف زدن (اینجا انگلیسی) مثل فارتینگه. ما همیشه برامون اتفاق می افته که فارت کنیم و همیشه هم خجالت زده می شیم ولی این باعث نمیشه که بازم فارت نکنیم. تنها چیزی که انجام می دیم اینه که بدون اینکه به روی خودمون بیاریم ازش رد می شیم. شاید ساده به نظر بیاد ولی برای من که واقعا مفید بوده. نتیجش هم این بود که در دو روز گذشته که ما سمینار داشتیم و مهمون خارجی
I was farting around the city