شرحی برقهوه

قهوه در زندگی مردم کانادا (و آمریکا و البته بسیاری از کشورهای دیگر) اهمیت زیادی دارد. از ماگهای مخصوص گرم نگه داشتن قهوه تا جا لیوانی( جدیدا با سیم اتصال جهت گرم نگه داشتن آن) در تمام ماشینها همه نشانه های اهمیت قهوه در زندگی این مردم هستند. این اهمیت دادن به طور طبیعی به طعم و کیفیت قهوه هم کشیده می شود. اول از همه توجه کنید که نسکافه اصولا قهوه به حساب نمی آید (و هر چیزی که در سی ثانیه آماده شود). بازار کافی شاپ ها که واقعا کافی شاپ هستند هم خیلی داغ است و اصولا صنعتی چند میلیارد دلاریست. شرکت های مختلفی در این زمینه معروف هستند. استارباکس معروفترین است ولی لزوما بهترین قهوه را ندارد. بیشتر معروفیت استارباکس به خاطر جهانی بودنش است (مشابه مک دونالد). هرچند که خیلی ها هم هستند که استارباکس را به بقیه قهوه ها ترجیح می دهند. در کانادا تیم هورتونز (که زمانی کانادایی بود و الان متعلق به آمریکایی هاست) خیلی محبوب است، (البته از بقیه جاها ارزانتر هم هست!) اما شرکتهای دیگری هم هستند که اگر گذرتان افتاد سری بهشان بزنید. از بین این شرکتها سکند کاپ، گود ارت/ث و کافی کامپانی معروفتر هستند و درقهوه سازی متخصص تر. یک موضوع جالب اینکه محبوبیت استارباکس و شاید تیم هورتونز در مقابل این شرکتها بیشتر به خاطر تنوع محصولاتی است که ارائه می کنند. آیس کاپاچینو در تابستان خیلی می چسبد. قیمت قهوه هم در ابتدا به نظر گران می آید به خصوص تا زمانی که هنوز مبدل دلار به ریال آدمها روشن است. مدتی طول کشید که من متوجه بشوم قهوه در اینجا یک کالای لوکس مخصوص مرفهین بی درد و روشنفکران نیست. برخلاف تهران که قهوه را در انگشتدانه سرو می کنند اینجا قهوه لیوانی است و البته نوشیدنش هم ساعت طول می کشد یا در واقع طولش می دهند، (بهروز اگر اینجا را بخواند، برنی را به یاد خواهد آورد).