وقع الواقعه

الو واین واین نان؟ این همسایه ما داره دود می کنه. در هم می زنم جواب نمی ده، کسی رو مثل من عذاب نمیده. بوی سوختن چوب میاد ولی آلارم ساختمون به نظرش این موضوع خیلی مهم نبوده. می فرمایند فرار کنیم. ما هم با طمانینه اینکار رو می کنیم. جناب همسر فقط آرایش نکردند. همسایه عزیز اون کار رو هم کردند. همه با البسه کامل تشریف آوردند و فقط ما هستیم که با شلوار گرمکن امدیم. برادران جان بر کف آتشنشانی میرن بالا و همسایه ارجمند رو که کمی در نشاط ورزی زیاده روی کرده نجات میدند. آتیشکی هم بوده که فکر کنم با فوت خاموشش می کنند. ما مورد تشکر واقع می شیم و میریم بالا. بقیه داستان رو از تو سوراخ چشمی دنبال می کنیم. نمی دونم چرا یه وبکم وصل نمی کنند به چشمی آدم مجبور نشه سرپا بایسته. برادر ارجمند نچات بافته باید بره یکمی آب خنک بخوره و چند تا سوال جواب بده. ولی طفلک سختشه شلوارش رو بالا بکشه. پلیس هم نمی تونه بهش دست بزنه. مخصوصا به اطراف شلوارگاهش. بعد از تلاش زیاد ایشون شلوار و کفششون رو می پوشند و سرپا می ایستند. حالا باید پلیس بگردتش. یکهو آقای جوون احساس میکنه از برادران رایته و این پلیس ها می خوان جلوی پروازش رو بگیرند برای همین در مقابل گشتن مقاومت می کنه. آقای پلیس که خیلی هم هیکل دوست داشتنی دارند یه خم دو خم میکنندش و در سیم سوت مثل گوسفند درازش می کنند و بهش دست بند می زنند و بهش می فرمایند ایدیوت هستند که در مقابل پلیس مقاومت می کنند. نمی دونم منظور پلیسه چیه ولی کار آقای جوون احمقانه بود. بالاخره پلیسه از شلوار ایشون کمی قویتر بود. اونها میرند و ما با اعصاب خرد و نگرانی از اینکه این آقای جوون نخواد بعدها دوباره مخلوط کنش رو روشن کنه کمی زمین شناسی می کنیم و می خوابیم. قبل از خواب فکر می کنیم ووووووووووو در کلگری هم اتفاقاتی می افته