بد زبان رفت

امروز متوجه شدم که بدزبان نوشته ای به عنوان آخرین پست از خودش باقی گذاشته و در خلا رو گل گرفته و رفته. لینک هایی که این گوشه می بینید وبلاگهایی هستند که دوست دارم بخونمشون و برای همین اینجا هستند. بعضی از این آدمها شخصیتی کاملا متفاوت با من دارند و شاید اگه روزی همدیگر رو ببینیم حتی نتونیم بیشتر از چند ساعت باهم حرف بزنیم. اما همه اینها آدمهایی هستند که من علاقه مندم نوشته هاشون رو بخونم و متفاوتترین هاشون ذهنم رو درباره افکارم به چالش می کشند.

بدزبان این وسط کمی فرق می کرد. افکارش خیلی به من نزدیک بود جوری که اگه می خواستم هر بار براش کامنت بزارم کامنت دونش پر احسنتم احسنتم یا اخی میشد. بدزبان مثل بچه شری بود که حرف راست میزد. بچه ای که دهنش چفت و بست نداشت ولی حرفش حرف حساب بود. و همون اول هم اعلام می کرد کجا وارد شدیم که اگه کسی به بوی گند واقعیت حساسیت داره راهش رو بکشه وبره. نمی دونم چرا چنین انسانی (احتمالا چنین مردی، شایدم زنی) تصمیم گرفت کار خلق را لنگ بزاره و در خلا رو سه قفله کنه ولی رسما اعلام می کنم که از رفتنش متاسفم و امیدوارم مثل یک وبلاگ نویس واقعی زیر حرفش بزنه و دوباره برگرده.

اگر هم برنگشتی داداش (یا آبجی) هرکجا هستی دست حق همراهت.